Jeroen Olyslaegers is de laureaat van de prijs van de KANTL voor Proza 2020

10 september 2020

De KANTL reikt jaarlijks een literaire prijs uit. Die prijs richt zich afwisselend op proza, podiumteksten, essay en poëzie. Voor de KANTL-prijs van 2020 kwamen alle prozawerken uit de periode tussen 2016 en 2019 in aanmerking. De prijs heeft een waarde van 5.000 euro.

De KANTL reikt jaarlijks een literaire prijs uit. Die prijs richt zich afwisselend op proza, podiumteksten, essay en poëzie. Voor de KANTL-prijs van 2020 kwamen alle prozawerken uit de periode tussen 2016 en 2019 in aanmerking. De jury koos voor de oorlogsroman WIL van Jeroen Olyslaegers (De Bezige Bij, 2016).

De jury verkoos dit boek boven de romans De heilige Rita van Tommy Wieringa, Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer en Zwarte schuur van Oek de Jong, die ook voor de prijs genomineerd waren.

Het volledige juryrapport is hier te vinden. De juryleden zijn: Hugo Brems (voorzitter), Piet Couttenier, Leen Huet, Kris Humbeeck en Peter Theunynck.

Vorige laureaten van deze prijs waren Ilja Leonard Pfeijffer, Arnon Grunberg en Stefan Brijs.

Uit het juryrapport:

‘WIL speelt in Antwerpen tijdens de Tweede Wereldoorlog en zoomt in op het aandeel van de Antwerpse politie bij de Jodenvervolging. Hij staat daarbij op de schouders van eminente historici als Herman van Goethem en Lieven Saerens. Maar anders dan een historicus die geschiedenis zou kunnen reconstrueren is Olyslaegers er als romanschrijver in geslaagd die verwarde periode van collaboratie en verzet en de grijze zone tussen waarheid en leugen tot leven te brengen met behulp van de verbeelding. Met Wilfried Wils heeft hij een ambigue hoofdpersoon gecreëerd. Hij is zowel hulpagent als dichter. Ook zijn positie is dubbelzinnig: is hij net als veel van zijn collega-agenten een ordinaire collaborateur, is hij een verborgen verzetsstrijder of gewoon een handige opportunist, ‘een tweezak’ zoals Olyslaegers het noemt? […] Met zijn genuanceerde, goed gedocumenteerde en vooral empathische roman heeft Olyslaegers een bijdrage geleverd tot het collectieve verwerkingsproces. Met raak getypeerde en genuanceerd uitgewerkte personages, levendige scenes en een meeslepende vertelstijl, is hij erin geslaagd om zonder een moreel oordeel of een ideologische boodschap op te dringen de lezer ervan bewust te maken dat er een Wilfried Wils schuilt in elk van ons en dat er veel meer grijs is dan wit of zwart.’